Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

укава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укава́ны укава́ная укава́нае укава́ныя
Р. укава́нага укава́най
укава́нае
укава́нага укава́ных
Д. укава́наму укава́най укава́наму укава́ным
В. укава́ны (неадуш.)
укава́нага (адуш.)
укава́ную укава́нае укава́ныя (неадуш.)
укава́ных (адуш.)
Т. укава́ным укава́най
укава́наю
укава́ным укава́нымі
М. укава́ным укава́най укава́ным укава́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укава́ны укава́ная укава́нае укава́ныя
Р. укава́нага укава́най
укава́нае
укава́нага укава́ных
Д. укава́наму укава́най укава́наму укава́ным
В. укава́ны (неадуш.)
укава́нага (адуш.)
укава́ную укава́нае укава́ныя (неадуш.)
укава́ных (адуш.)
Т. укава́ным укава́най
укава́наю
укава́ным укава́нымі
М. укава́ным укава́най укава́ным укава́ных

Кароткая форма: укава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укую́ укуё́м
2-я ас. укуе́ш укуяце́
3-я ас. укуе́ укую́ць
Прошлы час
м. укава́ў укава́лі
ж. укава́ла
н. укава́ла
Загадны лад
2-я ас. уку́й уку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час укава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

укажане́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. укажане́лы укажане́лая укажане́лае укажане́лыя
Р. укажане́лага укажане́лай
укажане́лае
укажане́лага укажане́лых
Д. укажане́ламу укажане́лай укажане́ламу укажане́лым
В. укажане́лы (неадуш.)
укажане́лага (адуш.)
укажане́лую укажане́лае укажане́лыя (неадуш.)
укажане́лых (адуш.)
Т. укажане́лым укажане́лай
укажане́лаю
укажане́лым укажане́лымі
М. укажане́лым укажане́лай укажане́лым укажане́лых

Крыніцы: piskunou2012.

укажане́ць

‘счарсцвець; зрабіцца карэлым, абрасці брудам’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. укажане́ю укажане́ем
2-я ас. укажане́еш укажане́еце
3-я ас. укажане́е укажане́юць
Прошлы час
м. укажане́ў укажане́лі
ж. укажане́ла
н. укажане́ла
Загадны лад
2-я ас. укажане́й укажане́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час укажане́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

ука́з

‘дакумент’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ука́з ука́зы
Р. ука́за ука́заў
Д. ука́зу ука́зам
В. ука́з ука́зы
Т. ука́зам ука́замі
М. ука́зе ука́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ука́з

‘дзеянне’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ука́з
Р. ука́зу
Д. ука́зу
В. ука́з
Т. ука́зам
М. ука́зе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

указа́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. указа́льнік указа́льнікі
Р. указа́льніка указа́льнікаў
Д. указа́льніку указа́льнікам
В. указа́льнік указа́льнікі
Т. указа́льнікам указа́льнікамі
М. указа́льніку указа́льніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.

указа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. указа́льны указа́льная указа́льнае указа́льныя
Р. указа́льнага указа́льнай
указа́льнае
указа́льнага указа́льных
Д. указа́льнаму указа́льнай указа́льнаму указа́льным
В. указа́льны (неадуш.)
указа́льнага (адуш.)
указа́льную указа́льнае указа́льныя (неадуш.)
указа́льных (адуш.)
Т. указа́льным указа́льнай
указа́льнаю
указа́льным указа́льнымі
М. указа́льным указа́льнай указа́льным указа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

указа́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. указа́нне указа́нні
Р. указа́ння указа́нняў
Д. указа́нню указа́нням
В. указа́нне указа́нні
Т. указа́ннем указа́ннямі
М. указа́нні указа́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.