уко́ваны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уко́ваны |
уко́ваная |
уко́ванае |
уко́ваныя |
Р. |
уко́ванага |
уко́ванай |
уко́ванага |
уко́ваных |
Д. |
уко́ванаму |
уко́ванай |
уко́ванаму |
уко́ваным |
В. |
уко́ваны |
уко́ваную |
уко́ванае |
уко́ваныя уко́ваных |
Т. |
уко́ваным |
уко́ванай уко́ванаю |
уко́ваным |
уко́ванымі |
М. |
уко́ваным |
уко́ванай |
уко́ваным |
уко́ваных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
уко́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уко́ваны |
уко́ваная |
уко́ванае |
уко́ваныя |
Р. |
уко́ванага |
уко́ванай |
уко́ванага |
уко́ваных |
Д. |
уко́ванаму |
уко́ванай |
уко́ванаму |
уко́ваным |
В. |
уко́ваны |
уко́ваную |
уко́ванае |
уко́ваныя уко́ваных |
Т. |
уко́ваным |
уко́ванай уко́ванаю |
уко́ваным |
уко́ванымі |
М. |
уко́ваным |
уко́ванай |
уко́ваным |
уко́ваных |
Кароткая форма: уко́вана.
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012.
уко́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уко́л |
уко́лы |
Р. |
уко́лу |
уко́лаў |
Д. |
уко́лу |
уко́лам |
В. |
уко́л |
уко́лы |
Т. |
уко́лам |
уко́ламі |
М. |
уко́ле |
уко́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уко́латы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уко́латы |
уко́латая |
уко́латае |
уко́латыя |
Р. |
уко́латага |
уко́латай уко́латае |
уко́латага |
уко́латых |
Д. |
уко́латаму |
уко́латай |
уко́латаму |
уко́латым |
В. |
уко́латы (неадуш.) уко́латага (адуш.) |
уко́латую |
уко́латае |
уко́латыя (неадуш.) уко́латых (адуш.) |
Т. |
уко́латым |
уко́латай уко́латаю |
уко́латым |
уко́латымі |
М. |
уко́латым |
уко́латай |
уко́латым |
уко́латых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уко́латы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уко́латы |
уко́латая |
уко́латае |
уко́латыя |
Р. |
уко́латага |
уко́латай уко́латае |
уко́латага |
уко́латых |
Д. |
уко́латаму |
уко́латай |
уко́латаму |
уко́латым |
В. |
уко́латы (неадуш.) уко́латага (адуш.) |
уко́латую |
уко́латае |
уко́латыя (неадуш.) уко́латых (адуш.) |
Т. |
уко́латым |
уко́латай уко́латаю |
уко́латым |
уко́латымі |
М. |
уко́латым |
уко́латай |
уко́латым |
уко́латых |
Кароткая форма: уко́лата.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уко́лвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уко́лваюся |
уко́лваемся |
2-я ас. |
уко́лваешся |
уко́лваецеся |
3-я ас. |
уко́лваецца |
уко́лваюцца |
Прошлы час |
м. |
уко́лваўся |
уко́лваліся |
ж. |
уко́лвалася |
н. |
уко́лвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
уко́лвайся |
уко́лвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уко́лваючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уко́лваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уко́лваю |
уко́лваем |
2-я ас. |
уко́лваеш |
уко́лваеце |
3-я ас. |
уко́лвае |
уко́лваюць |
Прошлы час |
м. |
уко́лваў |
уко́лвалі |
ж. |
уко́лвала |
н. |
уко́лвала |
Загадны лад |
2-я ас. |
уко́лвай |
уко́лвайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уко́лваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Уко́льск
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Уко́льск |
Р. |
Уко́льска |
Д. |
Уко́льску |
В. |
Уко́льск |
Т. |
Уко́льскам |
М. |
Уко́льску |
уко́мканы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уко́мканы |
уко́мканая |
уко́мканае |
уко́мканыя |
Р. |
уко́мканага |
уко́мканай уко́мканае |
уко́мканага |
уко́мканых |
Д. |
уко́мканаму |
уко́мканай |
уко́мканаму |
уко́мканым |
В. |
уко́мканы (неадуш.) уко́мканага (адуш.) |
уко́мканую |
уко́мканае |
уко́мканыя (неадуш.) уко́мканых (адуш.) |
Т. |
уко́мканым |
уко́мканай уко́мканаю |
уко́мканым |
уко́мканымі |
М. |
уко́мканым |
уко́мканай |
уко́мканым |
уко́мканых |
Крыніцы:
piskunou2012.