уко́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уко́ваны уко́ваная уко́ванае уко́ваныя
Р. уко́ванага уко́ванай уко́ванага уко́ваных
Д. уко́ванаму уко́ванай уко́ванаму уко́ваным
В. уко́ваны уко́ваную уко́ванае уко́ваныя
уко́ваных
Т. уко́ваным уко́ванай
уко́ванаю
уко́ваным уко́ванымі
М. уко́ваным уко́ванай уко́ваным уко́ваных

Кароткая форма: уко́вана.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)