уко́мканы

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уко́мканы уко́мканая уко́мканае уко́мканыя
Р. уко́мканага уко́мканай
уко́мканае
уко́мканага уко́мканых
Д. уко́мканаму уко́мканай уко́мканаму уко́мканым
В. уко́мканы (неадуш.)
уко́мканага (адуш.)
уко́мканую уко́мканае уко́мканыя (неадуш.)
уко́мканых (адуш.)
Т. уко́мканым уко́мканай
уко́мканаю
уко́мканым уко́мканымі
М. уко́мканым уко́мканай уко́мканым уко́мканых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)