Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Уфа́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Уфа́
Р. Уфы́
Д. Уфе́
В. Уфу́
Т. Уфо́й
Уфо́ю
М. Уфе́

уфалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уфалагі́чны уфалагі́чная уфалагі́чнае уфалагі́чныя
Р. уфалагі́чнага уфалагі́чнай
уфалагі́чнае
уфалагі́чнага уфалагі́чных
Д. уфалагі́чнаму уфалагі́чнай уфалагі́чнаму уфалагі́чным
В. уфалагі́чны (неадуш.)
уфалагі́чнага (адуш.)
уфалагі́чную уфалагі́чнае уфалагі́чныя (неадуш.)
уфалагі́чных (адуш.)
Т. уфалагі́чным уфалагі́чнай
уфалагі́чнаю
уфалагі́чным уфалагі́чнымі
М. уфалагі́чным уфалагі́чнай уфалагі́чным уфалагі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

уфало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. уфало́гія
Р. уфало́гіі
Д. уфало́гіі
В. уфало́гію
Т. уфало́гіяй
уфало́гіяю
М. уфало́гіі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.