Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

удзвю́х

‘аб жанчынах’

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удзвю́х - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удзевяцё́х

‘аб асо+бах аднаго+ по+лу’

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удзевяцё́х - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удзевяцяра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. удзевяцяра́ецца удзевяцяра́юцца
Прошлы час
м. удзевяцяра́ўся удзевяцяра́ліся
ж. удзевяцяра́лася
н. удзевяцяра́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час удзевяцяра́ючыся

Крыніцы: tsbm1984.

удзевяцяра́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. удзевяцяра́ю удзевяцяра́ем
2-я ас. удзевяцяра́еш удзевяцяра́еце
3-я ас. удзевяцяра́е удзевяцяра́юць
Прошлы час
м. удзевяцяра́ў удзевяцяра́лі
ж. удзевяцяра́ла
н. удзевяцяра́ла
Загадны лад
2-я ас. удзевяцяра́й удзевяцяра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час удзевяцяра́ючы

Крыніцы: tsbm1984.

удзевяцяро́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удзевяцяро́ны удзевяцяро́ная удзевяцяро́нае удзевяцяро́ныя
Р. удзевяцяро́нага удзевяцяро́най
удзевяцяро́нае
удзевяцяро́нага удзевяцяро́ных
Д. удзевяцяро́наму удзевяцяро́най удзевяцяро́наму удзевяцяро́ным
В. удзевяцяро́ны удзевяцяро́ную удзевяцяро́нае удзевяцяро́ныя
Т. удзевяцяро́ным удзевяцяро́най
удзевяцяро́наю
удзевяцяро́ным удзевяцяро́нымі
М. удзевяцяро́ным удзевяцяро́най удзевяцяро́ным удзевяцяро́ных

Крыніцы: tsbm1984.

удзевяцяро́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удзевяцяро́ны удзевяцяро́ная удзевяцяро́нае удзевяцяро́ныя
Р. удзевяцяро́нага удзевяцяро́най
удзевяцяро́нае
удзевяцяро́нага удзевяцяро́ных
Д. удзевяцяро́наму удзевяцяро́най удзевяцяро́наму удзевяцяро́ным
В. удзевяцяро́ны удзевяцяро́ную удзевяцяро́нае удзевяцяро́ныя
Т. удзевяцяро́ным удзевяцяро́най
удзевяцяро́наю
удзевяцяро́ным удзевяцяро́нымі
М. удзевяцяро́ным удзевяцяро́най удзевяцяро́ным удзевяцяро́ных

Кароткая форма: удзевяцяро́на.

Крыніцы: tsbm1984.

удзевяцяро́х

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удзевяцяро́х - -

Крыніцы: piskunou2012.

удзевяцяры́х

‘аб асо+бах ро+знага по+лу’

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удзевяцяры́х - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удзевяцяры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. удзевяцяры́цца удзевяцяра́цца
Прошлы час
м. удзевяцяры́ўся удзевяцяры́ліся
ж. удзевяцяры́лася
н. удзевяцяры́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час удзевяцяры́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

удзевяцяры́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удзевяцяру́ удзевяцяры́м
2-я ас. удзевяцяры́ш удзевяцярыце́
3-я ас. удзевяцяры́ць удзевяцяра́ць
Прошлы час
м. удзевяцяры́ў удзевяцяры́лі
ж. удзевяцяры́ла
н. удзевяцяры́ла
Загадны лад
2-я ас. удзевяцяры́ удзевяцяры́це
Дзеепрыслоўе
прош. час удзевяцяры́ўшы

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.