удзевяцяры́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. удзевяцяры́цца удзевяцяра́цца
Прошлы час
м. удзевяцяры́ўся удзевяцяры́ліся
ж. удзевяцяры́лася
н. удзевяцяры́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час удзевяцяры́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)