Verbum

анлайнавы слоўнік

удэге́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, tsblm1996, tsbm1984.

удэге́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

удэге́йскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	удэге́йскі	удэге́йская	удэге́йскае	удэге́йскія
Р.	удэге́йскага	удэге́йскай удэге́йскае	удэге́йскага	удэге́йскіх
Д.	удэге́йскаму	удэге́йскай	удэге́йскаму	удэге́йскім
В.	удэге́йскі (неадуш.) удэге́йскага (адуш.)	удэге́йскую	удэге́йскае	удэге́йскія (неадуш.) удэге́йскіх (адуш.)
Т.	удэге́йскім	удэге́йскай удэге́йскаю	удэге́йскім	удэге́йскімі
М.	удэге́йскім	удэге́йскай	удэге́йскім	удэге́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

удэкарава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	удэкарава́ны	удэкарава́ная	удэкарава́нае	удэкарава́ныя
Р.	удэкарава́нага	удэкарава́най удэкарава́нае	удэкарава́нага	удэкарава́ных
Д.	удэкарава́наму	удэкарава́най	удэкарава́наму	удэкарава́ным
В.	удэкарава́ны (неадуш.) удэкарава́нага (адуш.)	удэкарава́ную	удэкарава́нае	удэкарава́ныя (неадуш.) удэкарава́ных (адуш.)
Т.	удэкарава́ным	удэкарава́най удэкарава́наю	удэкарава́ным	удэкарава́нымі
М.	удэкарава́ным	удэкарава́най	удэкарава́ным	удэкарава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

удэкарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.