удэкарава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удэкарава́ны удэкарава́ная удэкарава́нае удэкарава́ныя
Р. удэкарава́нага удэкарава́най
удэкарава́нае		 удэкарава́нага удэкарава́ных
Д. удэкарава́наму удэкарава́най удэкарава́наму удэкарава́ным
В. удэкарава́ны (неадуш.)
удэкарава́нага (адуш.)		 удэкарава́ную удэкарава́нае удэкарава́ныя (неадуш.)
удэкарава́ных (адуш.)
Т. удэкарава́ным удэкарава́най
удэкарава́наю		 удэкарава́ным удэкарава́нымі
М. удэкарава́ным удэкарава́най удэкарава́ным удэкарава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)