удэкарава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удэкару́ю удэкару́ем
2-я ас. удэкару́еш удэкару́еце
3-я ас. удэкару́е удэкару́юць
Прошлы час
м. удэкарава́ў удэкарава́лі
ж. удэкарава́ла
н. удэкарава́ла
Загадны лад
2-я ас. удэкару́й удэкару́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час удэкарава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)