Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авеёіоуыьэюя

уцё́кі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. уцё́кі
Р. уцё́каў
Д. уцё́кам
В. уцё́кі
Т. уцё́камі
М. уцё́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уцё́клы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцё́клы уцё́клая уцё́клае уцё́клыя
Р. уцё́клага уцё́клай
уцё́клае		 уцё́клага уцё́клых
Д. уцё́кламу уцё́клай уцё́кламу уцё́клым
В. уцё́клы (неадуш.)
уцё́клага (адуш.)		 уцё́клую уцё́клае уцё́клыя (неадуш.)
уцё́клых (адуш.)
Т. уцё́клым уцё́клай
уцё́клаю		 уцё́клым уцё́клымі
М. уцё́клым уцё́клай уцё́клым уцё́клых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

уцё́мную

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
уцё́мную - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уцё́рты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцё́рты уцё́ртая уцё́ртае уцё́ртыя
Р. уцё́ртага уцё́ртай
уцё́ртае		 уцё́ртага уцё́ртых
Д. уцё́ртаму уцё́ртай уцё́ртаму уцё́ртым
В. уцё́рты (неадуш.)
уцё́ртага (адуш.)		 уцё́ртую уцё́ртае уцё́ртыя (неадуш.)
уцё́ртых (адуш.)
Т. уцё́ртым уцё́ртай
уцё́ртаю		 уцё́ртым уцё́ртымі
М. уцё́ртым уцё́ртай уцё́ртым уцё́ртых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уцё́рты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцё́рты уцё́ртая уцё́ртае уцё́ртыя
Р. уцё́ртага уцё́ртай
уцё́ртае		 уцё́ртага уцё́ртых
Д. уцё́ртаму уцё́ртай уцё́ртаму уцё́ртым
В. уцё́рты (неадуш.)
уцё́ртага (адуш.)		 уцё́ртую уцё́ртае уцё́ртыя (неадуш.)
уцё́ртых (адуш.)
Т. уцё́ртым уцё́ртай
уцё́ртаю		 уцё́ртым уцё́ртымі
М. уцё́ртым уцё́ртай уцё́ртым уцё́ртых

Кароткая форма: уцё́рта.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уцё́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уцё́с уцё́сы
Р. уцё́са уцё́саў
Д. уцё́су уцё́сам
В. уцё́с уцё́сы
Т. уцё́сам уцё́самі
М. уцё́се уцё́сах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Уцё́с

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Уцё́с
Р. Уцё́са
Д. Уцё́су
В. Уцё́с
Т. Уцё́сам
М. Уцё́се

уцё́сістасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уцё́сістасць
Р. уцё́сістасці
Д. уцё́сістасці
В. уцё́сістасць
Т. уцё́сістасцю
М. уцё́сістасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уцё́сісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцё́сісты уцё́сістая уцё́сістае уцё́сістыя
Р. уцё́сістага уцё́сістай
уцё́сістае		 уцё́сістага уцё́сістых
Д. уцё́сістаму уцё́сістай уцё́сістаму уцё́сістым
В. уцё́сісты (неадуш.)
уцё́сістага (адуш.)		 уцё́сістую уцё́сістае уцё́сістыя (неадуш.)
уцё́сістых (адуш.)
Т. уцё́сістым уцё́сістай
уцё́сістаю		 уцё́сістым уцё́сістымі
М. уцё́сістым уцё́сістай уцё́сістым уцё́сістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уцё́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцё́скі уцё́ская уцё́скае уцё́скія
Р. уцё́скага уцё́скай
уцё́скае		 уцё́скага уцё́скіх
Д. уцё́скаму уцё́скай уцё́скаму уцё́скім
В. уцё́скі (неадуш.)
уцё́скага (адуш.)		 уцё́скую уцё́скае уцё́скія (неадуш.)
уцё́скіх (адуш.)
Т. уцё́скім уцё́скай
уцё́скаю		 уцё́скім уцё́скімі
М. уцё́скім уцё́скай уцё́скім уцё́скіх

Крыніцы: piskunou2012.