Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

уцікава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уціку́юся уціку́емся
2-я ас. уціку́ешся уціку́ецеся
3-я ас. уціку́ецца уціку́юцца
Прошлы час
м. уцікава́ўся уцікава́ліся
ж. уцікава́лася
н. уцікава́лася
Загадны лад
2-я ас. уціку́йся уціку́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час уцікава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

уцікава́ць

‘даведацца пра што-небудзь, пабачыць каго-небудзь, што-небудзь (уцікаваць каго-небудзь, што-небцдзь)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. уціку́ю уціку́ем
2-я ас. уціку́еш уціку́еце
3-я ас. уціку́е уціку́юць
Прошлы час
м. уцікава́ў уцікава́лі
ж. уцікава́ла
н. уцікава́ла
Загадны лад
2-я ас. уціку́й уціку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час уцікава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

уціко́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уціко́ўваюся уціко́ўваемся
2-я ас. уціко́ўваешся уціко́ўваецеся
3-я ас. уціко́ўваецца уціко́ўваюцца
Прошлы час
м. уціко́ўваўся уціко́ўваліся
ж. уціко́ўвалася
н. уціко́ўвалася
Загадны лад
2-я ас. уціко́ўвайся уціко́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час уціко́ўваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

уці́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уці́н уці́ны
Р. уці́ну уці́наў
Д. уці́ну уці́нам
В. уці́н уці́ны
Т. уці́нам уці́намі
М. уці́не уці́нах

Крыніцы: piskunou2012.

уці́нак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уці́нак уці́нкі
Р. уці́нка уці́нкаў
Д. уці́нку уці́нкам
В. уці́нак уці́нкі
Т. уці́нкам уці́нкамі
М. уці́нку уці́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уціна́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. уціна́нне
Р. уціна́ння
Д. уціна́нню
В. уціна́нне
Т. уціна́ннем
М. уціна́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

уціна́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. уціна́ецца уціна́юцца
Прошлы час
м. уціна́ўся уціна́ліся
ж. уціна́лася
н. уціна́лася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

уціна́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. уціна́ю уціна́ем
2-я ас. уціна́еш уціна́еце
3-я ас. уціна́е уціна́юць
Прошлы час
м. уціна́ў уціна́лі
ж. уціна́ла
н. уціна́ла
Загадны лад
2-я ас. уціна́й уціна́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час уціна́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Уці́нкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Уці́нкі
Р. Уці́нак
Уці́нкаў
Д. Уці́нкам
В. Уці́нкі
Т. Уці́нкамі
М. Уці́нках

уціра́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уціра́льнік уціра́льнікі
Р. уціра́льніка уціра́льнікаў
Д. уціра́льніку уціра́льнікам
В. уціра́льнік уціра́льнікі
Т. уціра́льнікам уціра́льнікамі
М. уціра́льніку уціра́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.