уцікава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уціку́юся |
уціку́емся |
2-я ас. |
уціку́ешся |
уціку́ецеся |
3-я ас. |
уціку́ецца |
уціку́юцца |
Прошлы час |
м. |
уцікава́ўся |
уцікава́ліся |
ж. |
уцікава́лася |
н. |
уцікава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
уціку́йся |
уціку́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уцікава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уцікава́ць
‘даведацца пра што-небудзь, пабачыць каго-небудзь, што-небудзь (уцікаваць каго-небудзь, што-небцдзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уціку́ю |
уціку́ем |
2-я ас. |
уціку́еш |
уціку́еце |
3-я ас. |
уціку́е |
уціку́юць |
Прошлы час |
м. |
уцікава́ў |
уцікава́лі |
ж. |
уцікава́ла |
н. |
уцікава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уціку́й |
уціку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уцікава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
уціко́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уціко́ўваюся |
уціко́ўваемся |
2-я ас. |
уціко́ўваешся |
уціко́ўваецеся |
3-я ас. |
уціко́ўваецца |
уціко́ўваюцца |
Прошлы час |
м. |
уціко́ўваўся |
уціко́ўваліся |
ж. |
уціко́ўвалася |
н. |
уціко́ўвалася |
Загадны лад |
2-я ас. |
уціко́ўвайся |
уціко́ўвайцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уціко́ўваючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
уці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уці́н |
уці́ны |
Р. |
уці́ну |
уці́наў |
Д. |
уці́ну |
уці́нам |
В. |
уці́н |
уці́ны |
Т. |
уці́нам |
уці́намі |
М. |
уці́не |
уці́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
уці́нак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уці́нак |
уці́нкі |
Р. |
уці́нка |
уці́нкаў |
Д. |
уці́нку |
уці́нкам |
В. |
уці́нак |
уці́нкі |
Т. |
уці́нкам |
уці́нкамі |
М. |
уці́нку |
уці́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уціна́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
уціна́нне |
Р. |
уціна́ння |
Д. |
уціна́нню |
В. |
уціна́нне |
Т. |
уціна́ннем |
М. |
уціна́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уціна́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
уціна́ецца |
уціна́юцца |
Прошлы час |
м. |
уціна́ўся |
уціна́ліся |
ж. |
уціна́лася |
н. |
уціна́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уціна́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уціна́ю |
уціна́ем |
2-я ас. |
уціна́еш |
уціна́еце |
3-я ас. |
уціна́е |
уціна́юць |
Прошлы час |
м. |
уціна́ў |
уціна́лі |
ж. |
уціна́ла |
н. |
уціна́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уціна́й |
уціна́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
уціна́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Уці́нкі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Уці́нкі |
Р. |
Уці́нак Уці́нкаў |
Д. |
Уці́нкам |
В. |
Уці́нкі |
Т. |
Уці́нкамі |
М. |
Уці́нках |
уціра́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уціра́льнік |
уціра́льнікі |
Р. |
уціра́льніка |
уціра́льнікаў |
Д. |
уціра́льніку |
уціра́льнікам |
В. |
уціра́льнік |
уціра́льнікі |
Т. |
уціра́льнікам |
уціра́льнікамі |
М. |
уціра́льніку |
уціра́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.