уцікава́ць
‘даведацца пра што-небудзь, пабачыць каго-небудзь, што-небудзь (уцікаваць каго-небудзь, што-небцдзь)’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| уціку́ю | уціку́ем | |
| уціку́еш | уціку́еце | |
| уціку́е | уціку́юць | |
| Прошлы час | ||
| уцікава́ў | уцікава́лі | |
| уцікава́ла | ||
| уцікава́ла | ||
| Загадны лад | ||
| уціку́й | уціку́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| уцікава́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)