уці́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| уці́н | уці́ны | |
| уці́ну | уці́наў | |
| уці́ну | уці́нам | |
| уці́н | уці́ны | |
| уці́нам | уці́намі | |
| уці́не | уці́нах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)