уціра́льнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уціра́льнік уціра́льнікі
Р. уціра́льніка уціра́льнікаў
Д. уціра́льніку уціра́льнікам
В. уціра́льнік уціра́льнікі
Т. уціра́льнікам уціра́льнікамі
М. уціра́льніку уціра́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)