уцелясне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
уцелясне́нне | уцелясне́нні | |
уцелясне́ння | уцелясне́нняў | |
уцелясне́нню | уцелясне́нням | |
уцелясне́нне | уцелясне́нні | |
уцелясне́ннем | уцелясне́ннямі | |
уцелясне́нні | уцелясне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)