уцелаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. уцелаўле́нне уцелаўле́нні
Р. уцелаўле́ння уцелаўле́нняў
Д. уцелаўле́нню уцелаўле́нням
В. уцелаўле́нне уцелаўле́нні
Т. уцелаўле́ннем уцелаўле́ннямі
М. уцелаўле́нні уцелаўле́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)