уцарко́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уцарко́ўлены уцарко́ўленая уцарко́ўленае уцарко́ўленыя
Р. уцарко́ўленага уцарко́ўленай
уцарко́ўленае		 уцарко́ўленага уцарко́ўленых
Д. уцарко́ўленаму уцарко́ўленай уцарко́ўленаму уцарко́ўленым
В. уцарко́ўлены (неадуш.)
уцарко́ўленага (адуш.)		 уцарко́ўленую уцарко́ўленае уцарко́ўленыя (неадуш.)
уцарко́ўленых (адуш.)
Т. уцарко́ўленым уцарко́ўленай
уцарко́ўленаю		 уцарко́ўленым уцарко́ўленымі
М. уцарко́ўленым уцарко́ўленай уцарко́ўленым уцарко́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)