успаве́трыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
успаве́трыцца |
успаве́трацца |
Прошлы час |
м. |
успаве́трыўся |
успаве́трыліся |
ж. |
успаве́трылася |
н. |
успаве́трылася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
успаве́трыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
успадаба́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
успадаба́ны |
успадаба́ная |
успадаба́нае |
успадаба́ныя |
Р. |
успадаба́нага |
успадаба́най успадаба́нае |
успадаба́нага |
успадаба́ных |
Д. |
успадаба́наму |
успадаба́най |
успадаба́наму |
успадаба́ным |
В. |
успадаба́ны (неадуш.) успадаба́нага (адуш.) |
успадаба́ную |
успадаба́нае |
успадаба́ныя (неадуш.) успадаба́ных (адуш.) |
Т. |
успадаба́ным |
успадаба́най успадаба́наю |
успадаба́ным |
успадаба́нымі |
М. |
успадаба́ным |
успадаба́най |
успадаба́ным |
успадаба́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
успадаба́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
успадаба́ю |
успадаба́ем |
2-я ас. |
успадаба́еш |
успадаба́еце |
3-я ас. |
успадаба́е |
успадаба́юць |
Прошлы час |
м. |
успадаба́ў |
успадаба́лі |
ж. |
успадаба́ла |
н. |
успадаба́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
успадаба́й |
успадаба́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
успадаба́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
успада́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
успада́ю |
успада́ем |
2-я ас. |
успада́еш |
успада́еце |
3-я ас. |
успада́е |
успада́юць |
Прошлы час |
м. |
успада́ў |
успада́лі |
ж. |
успада́ла |
н. |
успада́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
успада́й |
успада́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
успада́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
успадкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
успадкава́нне |
Р. |
успадкава́ння |
Д. |
успадкава́нню |
В. |
успадкава́нне |
Т. |
успадкава́ннем |
М. |
успадкава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
успадкава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
успадкава́ны |
успадкава́ная |
успадкава́нае |
успадкава́ныя |
Р. |
успадкава́нага |
успадкава́най успадкава́нае |
успадкава́нага |
успадкава́ных |
Д. |
успадкава́наму |
успадкава́най |
успадкава́наму |
успадкава́ным |
В. |
успадкава́ны (неадуш.) успадкава́нага (адуш.) |
успадкава́ную |
успадкава́нае |
успадкава́ныя (неадуш.) успадкава́ных (адуш.) |
Т. |
успадкава́ным |
успадкава́най успадкава́наю |
успадкава́ным |
успадкава́нымі |
М. |
успадкава́ным |
успадкава́най |
успадкава́ным |
успадкава́ных |
Кароткая форма: успадкава́на.
Крыніцы:
piskunou2012.
успадкава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
успадку́ю |
успадку́ем |
2-я ас. |
успадку́еш |
успадку́еце |
3-я ас. |
успадку́е |
успадку́юць |
Прошлы час |
м. |
успадкава́ў |
успадкава́лі |
ж. |
успадкава́ла |
н. |
успадкава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
успадку́й |
успадку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
успадкава́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
успадко́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
успадко́ўванне |
Р. |
успадко́ўвання |
Д. |
успадко́ўванню |
В. |
успадко́ўванне |
Т. |
успадко́ўваннем |
М. |
успадко́ўванні |
Крыніцы:
piskunou2012.