устабу́рчыць
‘натапырыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
устабу́рчу |
устабу́рчым |
2-я ас. |
устабу́рчыш |
устабу́рчыце |
3-я ас. |
устабу́рчыць |
устабу́рчаць |
Прошлы час |
м. |
устабу́рчыў |
устабу́рчылі |
ж. |
устабу́рчыла |
н. |
устабу́рчыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
устабу́рчы |
устабу́рчыце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
устабу́рчыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
устава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
устава́нне |
Р. |
устава́ння |
Д. |
устава́нню |
В. |
устава́нне |
Т. |
устава́ннем |
М. |
устава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
устава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
устаю́ |
устаё́м |
2-я ас. |
устае́ш |
устаяце́ |
3-я ас. |
устае́ |
устаю́ць |
Прошлы час |
м. |
устава́ў |
устава́лі |
ж. |
устава́ла |
н. |
устава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
устава́й |
устава́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
устаючы́ |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уста́вачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
уста́вачка |
уста́вачкі |
Р. |
уста́вачкі |
уста́вачак |
Д. |
уста́вачцы |
уста́вачкам |
В. |
уста́вачку |
уста́вачкі |
Т. |
уста́вачкай уста́вачкаю |
уста́вачкамі |
М. |
уста́вачцы |
уста́вачках |
Крыніцы:
piskunou2012.
уста́вачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
уста́вачны |
уста́вачная |
уста́вачнае |
уста́вачныя |
Р. |
уста́вачнага |
уста́вачнай уста́вачнае |
уста́вачнага |
уста́вачных |
Д. |
уста́вачнаму |
уста́вачнай |
уста́вачнаму |
уста́вачным |
В. |
уста́вачны (неадуш.) уста́вачнага (адуш.) |
уста́вачную |
уста́вачнае |
уста́вачныя (неадуш.) уста́вачных (адуш.) |
Т. |
уста́вачным |
уста́вачнай уста́вачнаю |
уста́вачным |
уста́вачнымі |
М. |
уста́вачным |
уста́вачнай |
уста́вачным |
уста́вачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
уста́віцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уста́ўлюся |
уста́вімся |
2-я ас. |
уста́вішся |
уста́віцеся |
3-я ас. |
уста́віцца |
уста́вяцца |
Прошлы час |
м. |
уста́віўся |
уста́віліся |
ж. |
уста́вілася |
н. |
уста́вілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
уста́ўся |
уста́ўцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уста́віўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
уста́віць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
уста́ўлю |
уста́вім |
2-я ас. |
уста́віш |
уста́віце |
3-я ас. |
уста́віць |
уста́вяць |
Прошлы час |
м. |
уста́віў |
уста́вілі |
ж. |
уста́віла |
н. |
уста́віла |
Загадны лад |
2-я ас. |
уста́ў |
уста́ўце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
уста́віўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
устадо́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
устадо́люся |
устадо́лімся |
2-я ас. |
устадо́лішся |
устадо́ліцеся |
3-я ас. |
устадо́ліцца |
устадо́ляцца |
Прошлы час |
м. |
устадо́ліўся |
устадо́ліліся |
ж. |
устадо́лілася |
н. |
устадо́лілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
устадо́лься |
устадо́льцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
устадо́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.