устабу́рчыць
‘натапырыць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| устабу́рчу | устабу́рчым | |
| устабу́рчыш | устабу́рчыце | |
| устабу́рчыць | устабу́рчаць | |
| Прошлы час | ||
| устабу́рчыў | устабу́рчылі | |
| устабу́рчыла | ||
| устабу́рчыла | ||
| Загадны лад | ||
| устабу́рчы | устабу́рчыце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| устабу́рчыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)