Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя
авеёіклмнопстухцчшыюя

усла́ва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. усла́ва усла́вы
Р. усла́вы усла́ў
Д. усла́ве усла́вам
В. усла́ву усла́вы
Т. усла́вай
усла́ваю		 усла́вамі
М. усла́ве усла́вах

Крыніцы: piskunou2012.

усла́віцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усла́ўлюся усла́вімся
2-я ас. усла́вішся усла́віцеся
3-я ас. усла́віцца усла́вяцца
Прошлы час
м. усла́віўся усла́віліся
ж. усла́вілася
н. усла́вілася
Дзеепрыслоўе
прош. час усла́віўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

усла́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. усла́ўлю усла́вім
2-я ас. усла́віш усла́віце
3-я ас. усла́віць усла́вяць
Прошлы час
м. усла́віў усла́вілі
ж. усла́віла
н. усла́віла
Загадны лад
2-я ас. усла́ў усла́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час усла́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

усла́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усла́ны усла́ная усла́нае усла́ныя
Р. усла́нага усла́най
усла́нае		 усла́нага усла́ных
Д. усла́наму усла́най усла́наму усла́ным
В. усла́ны (неадуш.)
усла́нага (адуш.)		 усла́ную усла́нае усла́ныя (неадуш.)
усла́ных (адуш.)
Т. усла́ным усла́най
усла́наю		 усла́ным усла́нымі
М. усла́ным усла́най усла́ным усла́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

усла́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усла́ны усла́ная усла́нае усла́ныя
Р. усла́нага усла́най
усла́нае		 усла́нага усла́ных
Д. усла́наму усла́най усла́наму усла́ным
В. усла́ны (неадуш.)
усла́нага (адуш.)		 усла́ную усла́нае усла́ныя (неадуш.)
усла́ных (адуш.)
Т. усла́ным усла́най
усла́наю		 усла́ным усла́нымі
М. усла́ным усла́най усла́ным усла́ных

Кароткая форма: усла́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

усла́ўлена

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
усла́ўлена - -

услаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. услаўле́нне
Р. услаўле́ння
Д. услаўле́нню
В. услаўле́нне
Т. услаўле́ннем
М. услаўле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

усла́ўлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усла́ўлены усла́ўленая усла́ўленае усла́ўленыя
Р. усла́ўленага усла́ўленай
усла́ўленае		 усла́ўленага усла́ўленых
Д. усла́ўленаму усла́ўленай усла́ўленаму усла́ўленым
В. усла́ўлены (неадуш.)
усла́ўленага (адуш.)		 усла́ўленую усла́ўленае усла́ўленыя (неадуш.)
усла́ўленых (адуш.)
Т. усла́ўленым усла́ўленай
усла́ўленаю		 усла́ўленым усла́ўленымі
М. усла́ўленым усла́ўленай усла́ўленым усла́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

усла́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усла́ўлены усла́ўленая усла́ўленае усла́ўленыя
Р. усла́ўленага усла́ўленай
усла́ўленае		 усла́ўленага усла́ўленых
Д. усла́ўленаму усла́ўленай усла́ўленаму усла́ўленым
В. усла́ўлены (неадуш.)
усла́ўленага (адуш.)		 усла́ўленую усла́ўленае усла́ўленыя (неадуш.)
усла́ўленых (адуш.)
Т. усла́ўленым усла́ўленай
усла́ўленаю		 усла́ўленым усла́ўленымі
М. усла́ўленым усла́ўленай усла́ўленым усла́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

усла́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усла́ўлены усла́ўленая усла́ўленае усла́ўленыя
Р. усла́ўленага усла́ўленай
усла́ўленае		 усла́ўленага усла́ўленых
Д. усла́ўленаму усла́ўленай усла́ўленаму усла́ўленым
В. усла́ўлены (неадуш.)
усла́ўленага (адуш.)		 усла́ўленую усла́ўленае усла́ўленыя (неадуш.)
усла́ўленых (адуш.)
Т. усла́ўленым усла́ўленай
усла́ўленаю		 усла́ўленым усла́ўленымі
М. усла́ўленым усла́ўленай усла́ўленым усла́ўленых

Кароткая форма: усла́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.