усва́таць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
усва́таю |
усва́таем |
2-я ас. |
усва́таеш |
усва́таеце |
3-я ас. |
усва́тае |
усва́таюць |
Прошлы час |
м. |
усва́таў |
усва́талі |
ж. |
усва́тала |
н. |
усва́тала |
Загадны лад |
2-я ас. |
усва́тай |
усва́тайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
усва́таўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усве́даміць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
усве́дамлю |
усве́дамім |
2-я ас. |
усве́даміш |
усве́даміце |
3-я ас. |
усве́даміць |
усве́дамяць |
Прошлы час |
м. |
усве́даміў |
усве́дамілі |
ж. |
усве́даміла |
н. |
усве́даміла |
Загадны лад |
2-я ас. |
усве́дамі |
усве́даміце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
усве́даміўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
усведамле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
усведамле́нне |
Р. |
усведамле́ння |
Д. |
усведамле́нню |
В. |
усведамле́нне |
Т. |
усведамле́ннем |
М. |
усведамле́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
усве́дамлены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
усве́дамлены |
усве́дамленая |
усве́дамленае |
усве́дамленыя |
Р. |
усве́дамленага |
усве́дамленай усве́дамленае |
усве́дамленага |
усве́дамленых |
Д. |
усве́дамленаму |
усве́дамленай |
усве́дамленаму |
усве́дамленым |
В. |
усве́дамлены (неадуш.) усве́дамленага (адуш.) |
усве́дамленую |
усве́дамленае |
усве́дамленыя (неадуш.) усве́дамленых (адуш.) |
Т. |
усве́дамленым |
усве́дамленай усве́дамленаю |
усве́дамленым |
усве́дамленымі |
М. |
усве́дамленым |
усве́дамленай |
усве́дамленым |
усве́дамленых |
Крыніцы:
piskunou2012.
усведамля́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
усведамля́ецца |
усведамля́юцца |
Прошлы час |
м. |
усведамля́ўся |
усведамля́ліся |
ж. |
усведамля́лася |
н. |
усведамля́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
усведамля́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
усведамля́ю |
усведамля́ем |
2-я ас. |
усведамля́еш |
усведамля́еце |
3-я ас. |
усведамля́е |
усведамля́юць |
Прошлы час |
м. |
усведамля́ў |
усведамля́лі |
ж. |
усведамля́ла |
н. |
усведамля́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
усведамля́й |
усведамля́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
усведамля́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Усве́я
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Усве́я |
Р. |
Усве́і |
Д. |
Усве́і |
В. |
Усве́ю |
Т. |
Усве́яй Усве́яю |
М. |
Усве́і |
усвідрава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
усвідру́ецца |
усвідру́юцца |
Прошлы час |
м. |
усвідрава́ўся |
усвідрава́ліся |
ж. |
усвідрава́лася |
н. |
усвідрава́лася |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
усвідрава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Усві́ж-Бу́к
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Усві́ж-Бу́к |
Р. |
Усві́ж-Бу́ка |
Д. |
Усві́ж-Бу́ку |
В. |
Усві́ж-Бу́к |
Т. |
Усві́ж-Бу́кам |
М. |
Усві́ж-Бу́ку |