усве́дамлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. усве́дамлены усве́дамленая усве́дамленае усве́дамленыя
Р. усве́дамленага усве́дамленай
усве́дамленае		 усве́дамленага усве́дамленых
Д. усве́дамленаму усве́дамленай усве́дамленаму усве́дамленым
В. усве́дамлены (неадуш.)
усве́дамленага (адуш.)		 усве́дамленую усве́дамленае усве́дамленыя (неадуш.)
усве́дамленых (адуш.)
Т. усве́дамленым усве́дамленай
усве́дамленаю		 усве́дамленым усве́дамленымі
М. усве́дамленым усве́дамленай усве́дамленым усве́дамленых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)