устано́ўчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. устано́ўчы устано́ўчая устано́ўчае устано́ўчыя
Р. устано́ўчага устано́ўчай
устано́ўчае		 устано́ўчага устано́ўчых
Д. устано́ўчаму устано́ўчай устано́ўчаму устано́ўчым
В. устано́ўчы (неадуш.)
устано́ўчага (адуш.)		 устано́ўчую устано́ўчае устано́ўчыя (неадуш.)
устано́ўчых (адуш.)
Т. устано́ўчым устано́ўчай
устано́ўчаю		 устано́ўчым устано́ўчымі
М. устано́ўчым устано́ўчай устано́ўчым устано́ўчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)