устано́ўка

‘механізм; дырэктыва’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. устано́ўка устано́ўкі
Р. устано́ўкі устано́вак
Д. устано́ўцы устано́ўкам
В. устано́ўку устано́ўкі
Т. устано́ўкай
устано́ўкаю		 устано́ўкамі
М. устано́ўцы устано́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)