устано́ўка

‘дзеянне; арыенціроўка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. устано́ўка
Р. устано́ўкі
Д. устано́ўцы
В. устано́ўку
Т. устано́ўкай
устано́ўкаю
М. устано́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)