устано́ўка
‘дзеянне; арыенціроўка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| устано́ўка | |
| устано́ўкі | |
| устано́ўцы | |
| устано́ўку | |
| устано́ўкай устано́ўкаю |
|
| устано́ўцы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)