закаклю́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| закаклю́ка | закаклю́кі | |
| закаклю́кі | закаклю́к | |
| закаклю́цы | закаклю́кам | |
| закаклю́ку | закаклю́кі | |
| закаклю́кай закаклю́каю |
закаклю́камі | |
| закаклю́цы | закаклю́ках |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэннізакаклю́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| закаклю́чка | закаклю́чкі | |
| закаклю́чкі | закаклю́чак | |
| закаклю́чцы | закаклю́чкам | |
| закаклю́чку | закаклю́чкі | |
| закаклю́чкай закаклю́чкаю |
закаклю́чкамі | |
| закаклю́чцы | закаклю́чках |
Крыніцы:
закаклю́чына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| закаклю́чына | закаклю́чыны | |
| закаклю́чыны | закаклю́чын | |
| закаклю́чыне | закаклю́чынам | |
| закаклю́чыну | закаклю́чыны | |
| закаклю́чынай закаклю́чынаю |
закаклю́чынамі | |
| закаклю́чыне | закаклю́чынах |
Крыніцы:
закаксава́ны
прыметнік, адносны
| закаксава́ны | закаксава́ная | закаксава́нае | закаксава́ныя | |
| закаксава́нага | закаксава́най закаксава́нае |
закаксава́нага | закаксава́ных | |
| закаксава́наму | закаксава́най | закаксава́наму | закаксава́ным | |
| закаксава́ны ( закаксава́нага ( |
закаксава́ную | закаксава́нае | закаксава́ныя ( закаксава́ных ( |
|
| закаксава́ным | закаксава́най закаксава́наю |
закаксава́ным | закаксава́нымі | |
| закаксава́ным | закаксава́най | закаксава́ным | закаксава́ных | |
Крыніцы:
закаксава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
| закаксава́ны | закаксава́ная | закаксава́нае | закаксава́ныя | |
| закаксава́нага | закаксава́най закаксава́нае |
закаксава́нага | закаксава́ных | |
| закаксава́наму | закаксава́най | закаксава́наму | закаксава́ным | |
| закаксава́ны ( закаксава́нага ( |
закаксава́ную | закаксава́нае | закаксава́ныя ( закаксава́ных ( |
|
| закаксава́ным | закаксава́най закаксава́наю |
закаксава́ным | закаксава́нымі | |
| закаксава́ным | закаксава́най | закаксава́ным | закаксава́ных | |
Крыніцы:
закаламе́сіць
‘пачаць каламесіць - сваволіць, гарэзіць; закаламуціць што-небудзь, унесці ў што-небудзь блытаніну’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| закаламе́шу | закаламе́сім | |
| закаламе́сіш | закаламе́сіце | |
| закаламе́сіць | закаламе́сяць | |
| Прошлы час | ||
| закаламе́сіў | закаламе́сілі | |
| закаламе́сіла | ||
| закаламе́сіла | ||
| Загадны лад | ||
| закаламе́сь | закаламе́сьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| закаламе́сіўшы | ||
Крыніцы:
закаламе́шваць
‘пачынаць каламесіць - сваволіць, гарэзіць; каламуціць што-небудзь, уносіць у што-небудзь блытаніну’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| закаламе́шваю | закаламе́шваем | |
| закаламе́шваеш | закаламе́шваеце | |
| закаламе́швае | закаламе́шваюць | |
| Прошлы час | ||
| закаламе́шваў | закаламе́швалі | |
| закаламе́швала | ||
| закаламе́швала | ||
| Загадны лад | ||
| закаламе́швай | закаламе́швайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| закаламе́шваючы | ||
Крыніцы:
закаламу́ціцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| закаламу́ціцца | закаламу́цяцца | |
| Прошлы час | ||
| закаламу́ціўся | закаламу́ціліся | |
| закаламу́цілася | ||
| закаламу́цілася | ||
Крыніцы:
закаламу́ціць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| закаламу́чу | закаламу́цім | |
| закаламу́ціш | закаламу́ціце | |
| закаламу́ціць | закаламу́цяць | |
| Прошлы час | ||
| закаламу́ціў | закаламу́цілі | |
| закаламу́ціла | ||
| закаламу́ціла | ||
| Загадны лад | ||
| закаламу́ць | закаламу́цьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| закаламу́ціўшы | ||
Крыніцы:
закаламу́чанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
| закаламу́чанасць | |
| закаламу́чанасці | |
| закаламу́чанасці | |
| закаламу́чанасць | |
| закаламу́чанасцю | |
| закаламу́чанасці |
Крыніцы: