Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

за́

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

заабавяза́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заабавяза́нне заабавяза́нні
Р. заабавяза́ння заабавяза́нняў
Д. заабавяза́нню заабавяза́нням
В. заабавяза́нне заабавяза́нні
Т. заабавяза́ннем заабавяза́ннямі
М. заабавяза́нні заабавяза́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

заабавяза́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заабавяжу́ся заабавя́жамся
2-я ас. заабавя́жашся заабавя́жацеся
3-я ас. заабавя́жацца заабавя́жуцца
Прошлы час
м. заабавяза́ўся заабавяза́ліся
ж. заабавяза́лася
н. заабавяза́лася
Загадны лад
2-я ас. заабавяжы́ся заабавяжы́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час заабавяза́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

заабані́раваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заабані́раваны заабані́раваная заабані́раванае заабані́раваныя
Р. заабані́раванага заабані́раванай
заабані́раванае		 заабані́раванага заабані́раваных
Д. заабані́раванаму заабані́раванай заабані́раванаму заабані́раваным
В. заабані́раваны (неадуш.)
заабані́раванага (адуш.)		 заабані́раваную заабані́раванае заабані́раваныя (неадуш.)
заабані́раваных (адуш.)
Т. заабані́раваным заабані́раванай
заабані́раванаю		 заабані́раваным заабані́раванымі
М. заабані́раваным заабані́раванай заабані́раваным заабані́раваных

Крыніцы: piskunou2012.

заабані́раваць

‘набыць права карыстання чым-небудзь на пэўны тэрмін’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заабані́рую заабані́руем
2-я ас. заабані́руеш заабані́руеце
3-я ас. заабані́руе заабані́руюць
Прошлы час
м. заабані́раваў заабані́равалі
ж. заабані́равала
н. заабані́равала
Загадны лад
2-я ас. заабані́руй заабані́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час заабані́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заабатанічны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заабатанічны заабатанічная заабатанічнае заабатанічныя
Р. заабатанічнага заабатанічнай
заабатанічнае		 заабатанічнага заабатанічных
Д. заабатанічнаму заабатанічнай заабатанічнаму заабатанічным
В. заабатанічны
заабатанічнага		 заабатанічную заабатанічнае заабатанічныя
Т. заабатанічным заабатанічнай
заабатанічнаю		 заабатанічным заабатанічнымі
М. заабатанічным заабатанічнай заабатанічным заабатанічных

заабе́нтас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. заабе́нтас заабе́нтасы
Р. заабе́нтасу заабе́нтасаў
Д. заабе́нтасу заабе́нтасам
В. заабе́нтас заабе́нтасы
Т. заабе́нтасам заабе́нтасамі
М. заабе́нтасе заабе́нтасах

Крыніцы: piskunou2012.

заабло́жаць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - заабло́жаем
2-я ас. - заабло́жаеце
3-я ас. заабло́жае заабло́жаюць
Прошлы час
м. - заабло́жалі
ж. -
н. заабло́жала
Дзеепрыслоўе
прош. час заабло́жаўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заабро́чыць

‘накласці на каго-небудзь, што-небудзь аброк’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заабро́чу заабро́чым
2-я ас. заабро́чыш заабро́чыце
3-я ас. заабро́чыць заабро́чаць
Прошлы час
м. заабро́чыў заабро́чылі
ж. заабро́чыла
н. заабро́чыла
Загадны лад
2-я ас. заабро́ч заабро́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час заабро́чыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

заавансава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. заавансава́ны заавансава́ная заавансава́нае заавансава́ныя
Р. заавансава́нага заавансава́най
заавансава́нае		 заавансава́нага заавансава́ных
Д. заавансава́наму заавансава́най заавансава́наму заавансава́ным
В. заавансава́ны (неадуш.)
заавансава́нага (адуш.)		 заавансава́ную заавансава́нае заавансава́ныя (неадуш.)
заавансава́ных (адуш.)
Т. заавансава́ным заавансава́най
заавансава́наю		 заавансава́ным заавансава́нымі
М. заавансава́ным заавансава́най заавансава́ным заавансава́ных

Крыніцы: piskunou2012.