заабані́раваць

‘набыць права карыстання чым-небудзь на пэўны тэрмін’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заабані́рую заабані́руем
2-я ас. заабані́руеш заабані́руеце
3-я ас. заабані́руе заабані́руюць
Прошлы час
м. заабані́раваў заабані́равалі
ж. заабані́равала
н. заабані́равала
Загадны лад
2-я ас. заабані́руй заабані́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час заабані́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)