заабро́чыць
‘накласці на каго-небудзь, што-небудзь аброк’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заабро́чу | заабро́чым | |
| заабро́чыш | заабро́чыце | |
| заабро́чыць | заабро́чаць | |
| Прошлы час | ||
| заабро́чыў | заабро́чылі | |
| заабро́чыла | ||
| заабро́чыла | ||
| Загадны лад | ||
| заабро́ч | заабро́чце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| заабро́чыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)