забаба́хаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забаба́хаю |
забаба́хаем |
2-я ас. |
забаба́хаеш |
забаба́хаеце |
3-я ас. |
забаба́хае |
забаба́хаюць |
Прошлы час |
м. |
забаба́хаў |
забаба́халі |
ж. |
забаба́хала |
н. |
забаба́хала |
Загадны лад |
2-я ас. |
забаба́хай |
забаба́хайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
забаба́хаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
Заба́б’е
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Заба́б’е |
Р. |
Заба́б’я |
Д. |
Заба́б’ю |
В. |
Заба́б’е |
Т. |
Заба́б’ем |
М. |
Заба́б’і |
забабе́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
забабе́ю |
забабе́ем |
2-я ас. |
забабе́еш |
забабе́еце |
3-я ас. |
забабе́е |
забабе́юць |
Прошлы час |
м. |
забабе́ў |
забабе́лі |
ж. |
забабе́ла |
н. |
забабе́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
забабе́й |
забабе́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
забабе́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
забабо́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
забабо́ны |
Р. |
забабо́наў |
Д. |
забабо́нам |
В. |
забабо́ны |
Т. |
забабо́намі |
М. |
забабо́нах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
забабо́нлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
забабо́нлівасць |
Р. |
забабо́нлівасці |
Д. |
забабо́нлівасці |
В. |
забабо́нлівасць |
Т. |
забабо́нлівасцю |
М. |
забабо́нлівасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
забабо́нна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
забабо́нна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
забабо́ннасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
забабо́ннасць |
Р. |
забабо́ннасці |
Д. |
забабо́ннасці |
В. |
забабо́ннасць |
Т. |
забабо́ннасцю |
М. |
забабо́ннасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
забабо́ннік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
забабо́ннік |
забабо́ннікі |
Р. |
забабо́нніка |
забабо́ннікаў |
Д. |
забабо́нніку |
забабо́ннікам |
В. |
забабо́нніка |
забабо́ннікаў |
Т. |
забабо́ннікам |
забабо́ннікамі |
М. |
забабо́нніку |
забабо́нніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
забабо́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
забабо́нніца |
забабо́нніцы |
Р. |
забабо́нніцы |
забабо́нніц |
Д. |
забабо́нніцы |
забабо́нніцам |
В. |
забабо́нніцу |
забабо́нніц |
Т. |
забабо́нніцай забабо́нніцаю |
забабо́нніцамі |
М. |
забабо́нніцы |
забабо́нніцах |
Крыніцы:
piskunou2012.