зайгра́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зайгра́ны |
зайгра́ная |
зайгра́нае |
зайгра́ныя |
Р. |
зайгра́нага |
зайгра́най зайгра́нае |
зайгра́нага |
зайгра́ных |
Д. |
зайгра́наму |
зайгра́най |
зайгра́наму |
зайгра́ным |
В. |
зайгра́ны (неадуш.) зайгра́нага (адуш.) |
зайгра́ную |
зайгра́нае |
зайгра́ныя (неадуш.) зайгра́ных (адуш.) |
Т. |
зайгра́ным |
зайгра́най зайгра́наю |
зайгра́ным |
зайгра́нымі |
М. |
зайгра́ным |
зайгра́най |
зайгра́ным |
зайгра́ных |
Кароткая форма: зайгра́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зайгра́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зайгра́юся |
зайгра́емся |
2-я ас. |
зайгра́ешся |
зайгра́ецеся |
3-я ас. |
зайгра́ецца |
зайгра́юцца |
Прошлы час |
м. |
зайгра́ўся |
зайгра́ліся |
ж. |
зайгра́лася |
н. |
зайгра́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
зайгра́йся |
зайгра́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зайгра́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
зайгра́ць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зайгра́ю |
зайгра́ем |
2-я ас. |
зайгра́еш |
зайгра́еце |
3-я ас. |
зайгра́е |
зайгра́юць |
Прошлы час |
м. |
зайгра́ў |
зайгра́лі |
ж. |
зайгра́ла |
н. |
зайгра́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зайгра́й |
зайгра́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
зайгра́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
зайздрава́ць
‘зайздросціць каму-небудзь, чаму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
зайздру́ю |
зайздру́ем |
2-я ас. |
зайздру́еш |
зайздру́еце |
3-я ас. |
зайздру́е |
зайздру́юць |
Прошлы час |
м. |
зайздрава́ў |
зайздрава́лі |
ж. |
зайздрава́ла |
н. |
зайздрава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
зайздру́й |
зайздру́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
зайздру́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
за́йздрасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
за́йздрасць |
Р. |
за́йздрасці |
Д. |
за́йздрасці |
В. |
за́йздрасць |
Т. |
за́йздрасцю |
М. |
за́йздрасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
зайздро́сліва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
зайздро́сліва |
зайздро́слівей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
зайздро́слівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
зайздро́слівасць |
Р. |
зайздро́слівасці |
Д. |
зайздро́слівасці |
В. |
зайздро́слівасць |
Т. |
зайздро́слівасцю |
М. |
зайздро́слівасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
зайздро́слівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
зайздро́слівы |
зайздро́слівая |
зайздро́слівае |
зайздро́слівыя |
Р. |
зайздро́слівага |
зайздро́слівай зайздро́слівае |
зайздро́слівага |
зайздро́слівых |
Д. |
зайздро́сліваму |
зайздро́слівай |
зайздро́сліваму |
зайздро́слівым |
В. |
зайздро́слівы (неадуш.) зайздро́слівага (адуш.) |
зайздро́слівую |
зайздро́слівае |
зайздро́слівыя (неадуш.) зайздро́слівых (адуш.) |
Т. |
зайздро́слівым |
зайздро́слівай зайздро́сліваю |
зайздро́слівым |
зайздро́слівымі |
М. |
зайздро́слівым |
зайздро́слівай |
зайздро́слівым |
зайздро́слівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.