Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя

за́нава

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
за́нава - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

занаве́сачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. занаве́сачка занаве́сачкі
Р. занаве́сачкі занаве́сачак
Д. занаве́сачцы занаве́сачкам
В. занаве́сачку занаве́сачкі
Т. занаве́сачкай
занаве́сачкаю		 занаве́сачкамі
М. занаве́сачцы занаве́сачках

Крыніцы: piskunou2012.

занаве́сіць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. занаве́шу занаве́сім
2-я ас. занаве́сіш занаве́сіце
3-я ас. занаве́сіць занаве́сяць
Прошлы час
м. занаве́сіў занаве́сілі
ж. занаве́сіла
н. занаве́сіла
Загадны лад
2-я ас. занаве́сь занаве́сьце
Дзеепрыслоўе
прош. час занаве́сіўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

занаве́ска

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. занаве́ска занаве́скі
Р. занаве́скі занаве́сак
Д. занаве́сцы занаве́скам
В. занаве́ску занаве́скі
Т. занаве́скай
занаве́скаю		 занаве́скамі
М. занаве́сцы занаве́сках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

занаве́шаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. занаве́шаны занаве́шаная занаве́шанае занаве́шаныя
Р. занаве́шанага занаве́шанай
занаве́шанае		 занаве́шанага занаве́шаных
Д. занаве́шанаму занаве́шанай занаве́шанаму занаве́шаным
В. занаве́шаны (неадуш.)
занаве́шанага (адуш.)		 занаве́шаную занаве́шанае занаве́шаныя (неадуш.)
занаве́шаных (адуш.)
Т. занаве́шаным занаве́шанай
занаве́шанаю		 занаве́шаным занаве́шанымі
М. занаве́шаным занаве́шанай занаве́шаным занаве́шаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

занаве́шаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. занаве́шаны занаве́шаная занаве́шанае занаве́шаныя
Р. занаве́шанага занаве́шанай
занаве́шанае		 занаве́шанага занаве́шаных
Д. занаве́шанаму занаве́шанай занаве́шанаму занаве́шаным
В. занаве́шаны (неадуш.)
занаве́шанага (адуш.)		 занаве́шаную занаве́шанае занаве́шаныя (неадуш.)
занаве́шаных (адуш.)
Т. занаве́шаным занаве́шанай
занаве́шанаю		 занаве́шаным занаве́шанымі
М. занаве́шаным занаве́шанай занаве́шаным занаве́шаных

Кароткая форма: занаве́шана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

занаве́шваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. занаве́шваю занаве́шваем
2-я ас. занаве́шваеш занаве́шваеце
3-я ас. занаве́швае занаве́шваюць
Прошлы час
м. занаве́шваў занаве́швалі
ж. занаве́швала
н. занаве́швала
Загадны лад
2-я ас. занаве́швай занаве́швайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час занаве́шваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Занаві́нне

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Занаві́нне
Р. Занаві́ння
Д. Занаві́нню
В. Занаві́нне
Т. Занаві́ннем
М. Занаві́нні

Занаві́нскае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Занаві́нскае
Р. Занаві́нскага
Д. Занаві́нскаму
В. Занаві́нскае
Т. Занаві́нскім
М. Занаві́нскім

Занаві́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Занаві́ны
Р. Занаві́н
Занаві́наў
Д. Занаві́нам
В. Занаві́ны
Т. Занаві́намі
М. Занаві́нах