заю́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заю́руся |
заю́рымся |
2-я ас. |
заю́рышся |
заю́рыцеся |
3-я ас. |
заю́рыцца |
заю́рацца |
Прошлы час |
м. |
заю́рыўся |
заю́рыліся |
ж. |
заю́рылася |
н. |
заю́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
заю́рся |
заю́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заю́рыўшыся |
Іншыя варыянты:
заюры́цца.
Крыніцы:
piskunou2012.
заюры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заюру́ся |
заюры́мся |
2-я ас. |
заюры́шся |
заюрыце́ся |
3-я ас. |
заюры́цца |
заюра́цца |
Прошлы час |
м. |
заюры́ўся |
заюры́ліся |
ж. |
заюры́лася |
н. |
заюры́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
заюры́ся |
заюры́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заюры́ўшыся |
Іншыя варыянты:
заю́рыцца.
Крыніцы:
piskunou2012.
заюры́ць
‘страсна ўзяцца за што-небудзь, прыйсці ў моцны рух’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заюру́ |
заюры́м |
2-я ас. |
заюры́ш |
заюрыце́ |
3-я ас. |
заюры́ць |
заюра́ць |
Прошлы час |
м. |
заюры́ў |
заюры́лі |
ж. |
заюры́ла |
н. |
заюры́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
заюры́ |
заюры́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заюры́ўшы |
Іншыя варыянты:
заю́рыць.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
заю́рыць
‘страсна ўзяцца за што-небудзь, прыйсці ў моцны рух’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заю́ру |
заю́рым |
2-я ас. |
заю́рыш |
заю́рыце |
3-я ас. |
заю́рыць |
заю́раць |
Прошлы час |
м. |
заю́рыў |
заю́рылі |
ж. |
заю́рыла |
н. |
заю́рыла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заю́рыўшы |
Іншыя варыянты:
заюры́ць,
заюры́ць.
Крыніцы:
piskunou2012.
заюры́ць
‘страсна ўзяцца за што-небудзь, прыйсці ў моцны рух’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
заюру́ |
заюры́м |
2-я ас. |
заюры́ш |
заюрыце́ |
3-я ас. |
заюры́ць |
заюра́ць |
Прошлы час |
м. |
заюры́ў |
заюры́лі |
ж. |
заюры́ла |
н. |
заюры́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
заюры́ўшы |
Іншыя варыянты:
заю́рыць.
Крыніцы:
piskunou2012.
заю́цканы
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заю́цканы |
заю́цканая |
заю́цканае |
заю́цканыя |
Р. |
заю́цканага |
заю́цканай заю́цканае |
заю́цканага |
заю́цканых |
Д. |
заю́цканаму |
заю́цканай |
заю́цканаму |
заю́цканым |
В. |
заю́цканы (неадуш.) заю́цканага (адуш.) |
заю́цканую |
заю́цканае |
заю́цканыя (неадуш.) заю́цканых (адуш.) |
Т. |
заю́цканым |
заю́цканай заю́цканаю |
заю́цканым |
заю́цканымі |
М. |
заю́цканым |
заю́цканай |
заю́цканым |
заю́цканых |
Крыніцы:
piskunou2012.
заю́шанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
заю́шанасць |
Р. |
заю́шанасці |
Д. |
заю́шанасці |
В. |
заю́шанасць |
Т. |
заю́шанасцю |
М. |
заю́шанасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
заю́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
заю́шаны |
заю́шаная |
заю́шанае |
заю́шаныя |
Р. |
заю́шанага |
заю́шанай заю́шанае |
заю́шанага |
заю́шаных |
Д. |
заю́шанаму |
заю́шанай |
заю́шанаму |
заю́шаным |
В. |
заю́шаны (неадуш.) заю́шанага (адуш.) |
заю́шаную |
заю́шанае |
заю́шаныя (неадуш.) заю́шаных (адуш.) |
Т. |
заю́шаным |
заю́шанай заю́шанаю |
заю́шаным |
заю́шанымі |
М. |
заю́шаным |
заю́шанай |
заю́шаным |
заю́шаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
заю́шлівасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
заю́шлівасць |
Р. |
заю́шлівасці |
Д. |
заю́шлівасці |
В. |
заю́шлівасць |
Т. |
заю́шлівасцю |
М. |
заю́шлівасці |
Крыніцы:
piskunou2012.