заю́рыць
‘страсна ўзяцца за што-небудзь, прыйсці ў моцны рух’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заю́ру | заю́рым | |
| заю́рыш | заю́рыце | |
| заю́рыць | заю́раць | |
| Прошлы час | ||
| заю́рыў | заю́рылі | |
| заю́рыла | ||
| заю́рыла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| заю́рыўшы | ||
Іншыя варыянты: заюры́ць, заюры́ць.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)