закаба́йчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
закаба́йчык |
закаба́йчыкі |
Р. |
закаба́йчыка |
закаба́йчыкаў |
Д. |
закаба́йчыку |
закаба́йчыкам |
В. |
закаба́йчык |
закаба́йчыкі |
Т. |
закаба́йчыкам |
закаба́йчыкамі |
М. |
закаба́йчыку |
закаба́йчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
закаба́ленасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
закаба́ленасць |
Р. |
закаба́ленасці |
Д. |
закаба́ленасці |
В. |
закаба́ленасць |
Т. |
закаба́ленасцю |
М. |
закаба́ленасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
закабале́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
закабале́нне |
Р. |
закабале́ння |
Д. |
закабале́нню |
В. |
закабале́нне |
Т. |
закабале́ннем |
М. |
закабале́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
закаба́лены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
закаба́лены |
закаба́леная |
закаба́ленае |
закаба́леныя |
Р. |
закаба́ленага |
закаба́ленай закаба́ленае |
закаба́ленага |
закаба́леных |
Д. |
закаба́ленаму |
закаба́ленай |
закаба́ленаму |
закаба́леным |
В. |
закаба́лены (неадуш.) закаба́ленага (адуш.) |
закаба́леную |
закаба́ленае |
закаба́леныя (неадуш.) закаба́леных (адуш.) |
Т. |
закаба́леным |
закаба́ленай закаба́ленаю |
закаба́леным |
закаба́ленымі |
М. |
закаба́леным |
закаба́ленай |
закаба́леным |
закаба́леных |
Кароткая форма: закаба́лена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
закабалі́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закабалю́ся |
закабалі́мся |
2-я ас. |
закабалі́шся |
закабаліце́ся |
3-я ас. |
закабалі́цца |
закабаля́цца |
Прошлы час |
м. |
закабалі́ўся |
закабалі́ліся |
ж. |
закабалі́лася |
н. |
закабалі́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
закабалі́ся |
закабалі́цеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закабалі́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
закабалі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закабалю́ |
закабалі́м |
2-я ас. |
закабалі́ш |
закабаліце́ |
3-я ас. |
закабалі́ць |
закабаля́ць |
Прошлы час |
м. |
закабалі́ў |
закабалі́лі |
ж. |
закабалі́ла |
н. |
закабалі́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
закабалі́ |
закабалі́це |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
закабалі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
закаба́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
закаба́льванне |
Р. |
закаба́львання |
Д. |
закаба́льванню |
В. |
закаба́льванне |
Т. |
закаба́льваннем |
М. |
закаба́льванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
закаба́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закаба́льваюся |
закаба́льваемся |
2-я ас. |
закаба́льваешся |
закаба́льваецеся |
3-я ас. |
закаба́льваецца |
закаба́льваюцца |
Прошлы час |
м. |
закаба́льваўся |
закаба́льваліся |
ж. |
закаба́львалася |
н. |
закаба́львалася |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
закаба́льваючыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
закаба́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
закаба́льваю |
закаба́льваем |
2-я ас. |
закаба́льваеш |
закаба́льваеце |
3-я ас. |
закаба́львае |
закаба́льваюць |
Прошлы час |
м. |
закаба́льваў |
закаба́львалі |
ж. |
закаба́львала |
н. |
закаба́львала |
Загадны лад |
2-я ас. |
закаба́львай |
закаба́львайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
закаба́льваючы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.