заюры́ць
‘страсна ўзяцца за што-небудзь, прыйсці ў моцны рух’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| заюру́ | заюры́м | |
| заюры́ш | заюрыце́ | |
| заюры́ць | заюра́ць | |
| Прошлы час | ||
| заюры́ў | заюры́лі | |
| заюры́ла | ||
| заюры́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| заюры́ўшы | ||
Іншыя варыянты: заю́рыць.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)