закаламе́сіць
‘пачаць каламесіць - сваволіць, гарэзіць; закаламуціць што-небудзь, унесці ў што-небудзь блытаніну’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| закаламе́шу | закаламе́сім | |
| закаламе́сіш | закаламе́сіце | |
| закаламе́сіць | закаламе́сяць | |
| Прошлы час | ||
| закаламе́сіў | закаламе́сілі | |
| закаламе́сіла | ||
| закаламе́сіла | ||
| Загадны лад | ||
| закаламе́сь | закаламе́сьце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| закаламе́сіўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)