закаклю́чына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
закаклю́чына | закаклю́чыны | |
закаклю́чыны | закаклю́чын | |
закаклю́чыне | закаклю́чынам | |
закаклю́чыну | закаклю́чыны | |
закаклю́чынай закаклю́чынаю |
закаклю́чынамі | |
закаклю́чыне | закаклю́чынах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)