закаклю́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| закаклю́ка | закаклю́кі | |
| закаклю́кі | закаклю́к | |
| закаклю́цы | закаклю́кам | |
| закаклю́ку | закаклю́кі | |
| закаклю́кай закаклю́каю |
закаклю́камі | |
| закаклю́цы | закаклю́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)