Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгджйклмнопрстуўхцчшэя

дубі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. ду́біцца ду́бяцца
Прошлы час
м. дубі́ўся дубі́ліся
ж. дубі́лася
н. дубі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

дубі́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дублю́ ду́бім
2-я ас. ду́біш ду́біце
3-я ас. ду́біць ду́бяць
Прошлы час
м. дубі́ў дубі́лі
ж. дубі́ла
н. дубі́ла
Загадны лад
2-я ас. дубі́ дубі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час ду́бячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ду́бічна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ду́бічна
Р. Ду́бічна
Д. Ду́бічну
В. Ду́бічна
Т. Ду́бічнам
М. Ду́бічне

Ду́бічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ду́бічы
Р. Ду́біч
Ду́бічаў
Д. Ду́бічам
В. Ду́бічы
Т. Ду́бічамі
М. Ду́бічах

дубі́чыць

‘дубасіць каго-небудзь і без прамога дапаўнення (у што-небудзь, па чым-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дубі́чу дубі́чым
2-я ас. дубі́чыш дубі́чыце
3-я ас. дубі́чыць дубі́чаць
Прошлы час
м. дубі́чыў дубі́чылі
ж. дубі́чыла
н. дубі́чыла
Загадны лад
2-я ас. дубі́ч дубі́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дубі́чачы

Крыніцы: piskunou2012.

Ду́бішча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ду́бішча
Р. Ду́бішча
Д. Ду́бішчу
В. Ду́бішча
Т. Ду́бішчам
М. Ду́бішчы

Дубі́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Дубі́шча
Р. Дубі́шча
Д. Дубі́шчу
В. Дубі́шча
Т. Дубі́шчам
М. Дубі́шчы

дубка́

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
дубка́ - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Дубкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дубкі́
Р. Дубко́ў
Д. Дубка́м
В. Дубкі́
Т. Дубка́мі
М. Дубка́х

ду́блевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ду́блевы ду́блевая ду́блевае ду́блевыя
Р. ду́блевага ду́блевай
ду́блевае		 ду́блевага ду́блевых
Д. ду́блеваму ду́блевай ду́блеваму ду́блевым
В. ду́блевы (неадуш.)
ду́блевага (адуш.)		 ду́блевую ду́блевае ду́блевыя (неадуш.)
ду́блевых (адуш.)
Т. ду́блевым ду́блевай
ду́блеваю		 ду́блевым ду́блевымі
М. ду́блевым ду́блевай ду́блевым ду́блевых

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.