Ду́бічна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ду́бічна
Р. Ду́бічна
Д. Ду́бічну
В. Ду́бічна
Т. Ду́бічнам
М. Ду́бічне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)