Ду́бішча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ду́бішча
Р. Ду́бішча
Д. Ду́бішчу
В. Ду́бішча
Т. Ду́бішчам
М. Ду́бішчы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)