эпіграматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эпіграматы́чны |
эпіграматы́чная |
эпіграматы́чнае |
эпіграматы́чныя |
| Р. |
эпіграматы́чнага |
эпіграматы́чнай
эпіграматы́чнае |
эпіграматы́чнага |
эпіграматы́чных |
| Д. |
эпіграматы́чнаму |
эпіграматы́чнай |
эпіграматы́чнаму |
эпіграматы́чным |
| В. |
эпіграматы́чны (неадуш.)
эпіграматы́чнага (адуш.) |
эпіграматы́чную |
эпіграматы́чнае |
эпіграматы́чныя (неадуш.)
эпіграматы́чных (адуш.) |
| Т. |
эпіграматы́чным |
эпіграматы́чнай
эпіграматы́чнаю |
эпіграматы́чным |
эпіграматы́чнымі |
| М. |
эпіграматы́чным |
эпіграматы́чнай |
эпіграматы́чным |
эпіграматы́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эпігра́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эпігра́мны |
эпігра́мная |
эпігра́мнае |
эпігра́мныя |
| Р. |
эпігра́мнага |
эпігра́мнай
эпігра́мнае |
эпігра́мнага |
эпігра́мных |
| Д. |
эпігра́мнаму |
эпігра́мнай |
эпігра́мнаму |
эпігра́мным |
| В. |
эпігра́мны (неадуш.)
эпігра́мнага (адуш.) |
эпігра́мную |
эпігра́мнае |
эпігра́мныя (неадуш.)
эпігра́мных (адуш.) |
| Т. |
эпігра́мным |
эпігра́мнай
эпігра́мнаю |
эпігра́мным |
эпігра́мнымі |
| М. |
эпігра́мным |
эпігра́мнай |
эпігра́мным |
эпігра́мных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
эпігра́мшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эпігра́мшчык |
эпігра́мшчыкі |
| Р. |
эпігра́мшчыка |
эпігра́мшчыкаў |
| Д. |
эпігра́мшчыку |
эпігра́мшчыкам |
| В. |
эпігра́мшчыка |
эпігра́мшчыкаў |
| Т. |
эпігра́мшчыкам |
эпігра́мшчыкамі |
| М. |
эпігра́мшчыку |
эпігра́мшчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпі́граф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эпі́граф |
эпі́графы |
| Р. |
эпі́графа |
эпі́графаў |
| Д. |
эпі́графу |
эпі́графам |
| В. |
эпі́граф |
эпі́графы |
| Т. |
эпі́графам |
эпі́графамі |
| М. |
эпі́графе |
эпі́графах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эпігра́фіка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
эпігра́фіка |
| Р. |
эпігра́фікі |
| Д. |
эпігра́фіцы |
| В. |
эпігра́фіку |
| Т. |
эпігра́фікай
эпігра́фікаю |
| М. |
эпігра́фіцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эпіграфі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эпіграфі́ст |
эпіграфі́сты |
| Р. |
эпіграфі́ста |
эпіграфі́стаў |
| Д. |
эпіграфі́сту |
эпіграфі́стам |
| В. |
эпіграфі́ста |
эпіграфі́стаў |
| Т. |
эпіграфі́стам |
эпіграфі́стамі |
| М. |
эпіграфі́сце |
эпіграфі́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
эпіграфі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эпіграфі́чны |
эпіграфі́чная |
эпіграфі́чнае |
эпіграфі́чныя |
| Р. |
эпіграфі́чнага |
эпіграфі́чнай
эпіграфі́чнае |
эпіграфі́чнага |
эпіграфі́чных |
| Д. |
эпіграфі́чнаму |
эпіграфі́чнай |
эпіграфі́чнаму |
эпіграфі́чным |
| В. |
эпіграфі́чны (неадуш.)
эпіграфі́чнага (адуш.) |
эпіграфі́чную |
эпіграфі́чнае |
эпіграфі́чныя (неадуш.)
эпіграфі́чных (адуш.) |
| Т. |
эпіграфі́чным |
эпіграфі́чнай
эпіграфі́чнаю |
эпіграфі́чным |
эпіграфі́чнымі |
| М. |
эпіграфі́чным |
эпіграфі́чнай |
эпіграфі́чным |
эпіграфі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
эпідо́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эпідо́т |
эпідо́ты |
| Р. |
эпідо́ту |
эпідо́таў |
| Д. |
эпідо́ту |
эпідо́там |
| В. |
эпідо́т |
эпідо́ты |
| Т. |
эпідо́там |
эпідо́тамі |
| М. |
эпідо́це |
эпідо́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпідыдымі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эпідыдымі́т |
эпідыдымі́ты |
| Р. |
эпідыдымі́ту |
эпідыдымі́таў |
| Д. |
эпідыдымі́ту |
эпідыдымі́там |
| В. |
эпідыдымі́т |
эпідыдымі́ты |
| Т. |
эпідыдымі́там |
эпідыдымі́тамі |
| М. |
эпідыдымі́це |
эпідыдымі́тах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эпідыяпрае́ктар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эпідыяпрае́ктар |
эпідыяпрае́ктары |
| Р. |
эпідыяпрае́ктара |
эпідыяпрае́ктараў |
| Д. |
эпідыяпрае́ктару |
эпідыяпрае́ктарам |
| В. |
эпідыяпрае́ктар |
эпідыяпрае́ктары |
| Т. |
эпідыяпрае́ктарам |
эпідыяпрае́ктарамі |
| М. |
эпідыяпрае́ктары |
эпідыяпрае́ктарах |
Крыніцы:
piskunou2012.