эпідыдымі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| эпідыдымі́т | эпідыдымі́ты | |
| эпідыдымі́ту | эпідыдымі́таў | |
| эпідыдымі́ту | эпідыдымі́там | |
| эпідыдымі́т | эпідыдымі́ты | |
| эпідыдымі́там | эпідыдымі́тамі | |
| эпідыдымі́це | эпідыдымі́тах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)