Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абгеёжзіклнорсухцшыэюя’
бвгдежзйклмнпрстўхцчш

монатава́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монатава́рны монатава́рная монатава́рнае монатава́рныя
Р. монатава́рнага монатава́рнай
монатава́рнае		 монатава́рнага монатава́рных
Д. монатава́рнаму монатава́рнай монатава́рнаму монатава́рным
В. монатава́рны (неадуш.)
монатава́рнага (адуш.)		 монатава́рную монатава́рнае монатава́рныя (неадуш.)
монатава́рных (адуш.)
Т. монатава́рным монатава́рнай
монатава́рнаю		 монатава́рным монатава́рнымі
М. монатава́рным монатава́рнай монатава́рным монатава́рных

Крыніцы: piskunou2012.

монатані́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монатані́чны монатані́чная монатані́чнае монатані́чныя
Р. монатані́чнага монатані́чнай
монатані́чнае		 монатані́чнага монатані́чных
Д. монатані́чнаму монатані́чнай монатані́чнаму монатані́чным
В. монатані́чны (неадуш.)
монатані́чнага (адуш.)		 монатані́чную монатані́чнае монатані́чныя (неадуш.)
монатані́чных (адуш.)
Т. монатані́чным монатані́чнай
монатані́чнаю		 монатані́чным монатані́чнымі
М. монатані́чным монатані́чнай монатані́чным монатані́чных

Крыніцы: piskunou2012.

монатані́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. монатані́я
Р. монатані́і
Д. монатані́і
В. монатані́ю
Т. монатані́яй
монатані́яю
М. монатані́і

Крыніцы: piskunou2012.

монатыпі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. монатыпі́ст монатыпі́сты
Р. монатыпі́ста монатыпі́стаў
Д. монатыпі́сту монатыпі́стам
В. монатыпі́ста монатыпі́стаў
Т. монатыпі́стам монатыпі́стамі
М. монатыпі́сце монатыпі́стах

Крыніцы: piskunou2012.

монатэа́тр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. монатэа́тр монатэа́тры
Р. монатэа́тра монатэа́траў
Д. монатэа́тру монатэа́трам
В. монатэа́тр монатэа́тры
Т. монатэа́трам монатэа́трамі
М. монатэа́тры монатэа́трах

Крыніцы: piskunou2012.

монатэі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. монатэі́зм
Р. монатэі́зму
Д. монатэі́зму
В. монатэі́зм
Т. монатэі́змам
М. монатэі́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

монатэі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. монатэі́ст монатэі́сты
Р. монатэі́ста монатэі́стаў
Д. монатэі́сту монатэі́стам
В. монатэі́ста монатэі́стаў
Т. монатэі́стам монатэі́стамі
М. монатэі́сце монатэі́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

монатэісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монатэісты́чны монатэісты́чная монатэісты́чнае монатэісты́чныя
Р. монатэісты́чнага монатэісты́чнай
монатэісты́чнае		 монатэісты́чнага монатэісты́чных
Д. монатэісты́чнаму монатэісты́чнай монатэісты́чнаму монатэісты́чным
В. монатэісты́чны (неадуш.)
монатэісты́чнага (адуш.)		 монатэісты́чную монатэісты́чнае монатэісты́чныя (неадуш.)
монатэісты́чных (адуш.)
Т. монатэісты́чным монатэісты́чнай
монатэісты́чнаю		 монатэісты́чным монатэісты́чнымі
М. монатэісты́чным монатэісты́чнай монатэісты́чным монатэісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

монатэматы́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. монатэматы́зм
Р. монатэматы́зму
Д. монатэматы́зму
В. монатэматы́зм
Т. монатэматы́змам
М. монатэматы́зме

Крыніцы: piskunou2012.

монатэматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монатэматы́чны монатэматы́чная монатэматы́чнае монатэматы́чныя
Р. монатэматы́чнага монатэматы́чнай
монатэматы́чнае		 монатэматы́чнага монатэматы́чных
Д. монатэматы́чнаму монатэматы́чнай монатэматы́чнаму монатэматы́чным
В. монатэматы́чны (неадуш.)
монатэматы́чнага (адуш.)		 монатэматы́чную монатэматы́чнае монатэматы́чныя (неадуш.)
монатэматы́чных (адуш.)
Т. монатэматы́чным монатэматы́чнай
монатэматы́чнаю		 монатэматы́чным монатэматы́чнымі
М. монатэматы́чным монатэматы́чнай монатэматы́чным монатэматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.