монатыпі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. монатыпі́ст монатыпі́сты
Р. монатыпі́ста монатыпі́стаў
Д. монатыпі́сту монатыпі́стам
В. монатыпі́ста монатыпі́стаў
Т. монатыпі́стам монатыпі́стамі
М. монатыпі́сце монатыпі́стах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)