монатыпі́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| монатыпі́ст | монатыпі́сты | |
| монатыпі́ста | монатыпі́стаў | |
| монатыпі́сту | монатыпі́стам | |
| монатыпі́ста | монатыпі́стаў | |
| монатыпі́стам | монатыпі́стамі | |
| монатыпі́сце | монатыпі́стах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)