монатэматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. монатэматы́чны монатэматы́чная монатэматы́чнае монатэматы́чныя
Р. монатэматы́чнага монатэматы́чнай
монатэматы́чнае		 монатэматы́чнага монатэматы́чных
Д. монатэматы́чнаму монатэматы́чнай монатэматы́чнаму монатэматы́чным
В. монатэматы́чны (неадуш.)
монатэматы́чнага (адуш.)		 монатэматы́чную монатэматы́чнае монатэматы́чныя (неадуш.)
монатэматы́чных (адуш.)
Т. монатэматы́чным монатэматы́чнай
монатэматы́чнаю		 монатэматы́чным монатэматы́чнымі
М. монатэматы́чным монатэматы́чнай монатэматы́чным монатэматы́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)