дысерта́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дысерта́цыя |
дысерта́цыі |
Р. |
дысерта́цыі |
дысерта́цый |
Д. |
дысерта́цыі |
дысерта́цыям |
В. |
дысерта́цыю |
дысерта́цыі |
Т. |
дысерта́цыяй дысерта́цыяю |
дысерта́цыямі |
М. |
дысерта́цыі |
дысерта́цыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дысідэ́нт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дысідэ́нт |
дысідэ́нты |
Р. |
дысідэ́нта |
дысідэ́нтаў |
Д. |
дысідэ́нту |
дысідэ́нтам |
В. |
дысідэ́нта |
дысідэ́нтаў |
Т. |
дысідэ́нтам |
дысідэ́нтамі |
М. |
дысідэ́нце |
дысідэ́нтах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дысідэ́нтка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дысідэ́нтка |
дысідэ́нткі |
Р. |
дысідэ́нткі |
дысідэ́нтак |
Д. |
дысідэ́нтцы |
дысідэ́нткам |
В. |
дысідэ́нтку |
дысідэ́нтак |
Т. |
дысідэ́нткай дысідэ́нткаю |
дысідэ́нткамі |
М. |
дысідэ́нтцы |
дысідэ́нтках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дысідэ́нцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дысідэ́нцкі |
дысідэ́нцкая |
дысідэ́нцкае |
дысідэ́нцкія |
Р. |
дысідэ́нцкага |
дысідэ́нцкай дысідэ́нцкае |
дысідэ́нцкага |
дысідэ́нцкіх |
Д. |
дысідэ́нцкаму |
дысідэ́нцкай |
дысідэ́нцкаму |
дысідэ́нцкім |
В. |
дысідэ́нцкі (неадуш.) дысідэ́нцкага (адуш.) |
дысідэ́нцкую |
дысідэ́нцкае |
дысідэ́нцкія (неадуш.) дысідэ́нцкіх (адуш.) |
Т. |
дысідэ́нцкім |
дысідэ́нцкай дысідэ́нцкаю |
дысідэ́нцкім |
дысідэ́нцкімі |
М. |
дысідэ́нцкім |
дысідэ́нцкай |
дысідэ́нцкім |
дысідэ́нцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
дысідэ́нцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
дысідэ́нцтва |
Р. |
дысідэ́нцтва |
Д. |
дысідэ́нцтву |
В. |
дысідэ́нцтва |
Т. |
дысідэ́нцтвам |
М. |
дысідэ́нцтве |
Крыніцы:
piskunou2012.
дысіла́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дысіла́н |
дысіла́ны |
Р. |
дысіла́ну |
дысіла́наў |
Д. |
дысіла́ну |
дысіла́нам |
В. |
дысіла́н |
дысіла́ны |
Т. |
дысіла́нам |
дысіла́намі |
М. |
дысіла́не |
дысіла́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дысіліцы́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
дысіліцы́д |
дысіліцы́ды |
Р. |
дысіліцы́ду |
дысіліцы́даў |
Д. |
дысіліцы́ду |
дысіліцы́дам |
В. |
дысіліцы́д |
дысіліцы́ды |
Т. |
дысіліцы́дам |
дысіліцы́дамі |
М. |
дысіліцы́дзе |
дысіліцы́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
дысімілява́цца
дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
дысімілю́ецца |
дысімілю́юцца |
Прошлы час |
м. |
дысімілява́ўся |
дысімілява́ліся |
ж. |
дысімілява́лася |
н. |
дысімілява́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
дысіміляты́ўны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
дысіміляты́ўны |
дысіміляты́ўная |
дысіміляты́ўнае |
дысіміляты́ўныя |
Р. |
дысіміляты́ўнага |
дысіміляты́ўнай дысіміляты́ўнае |
дысіміляты́ўнага |
дысіміляты́ўных |
Д. |
дысіміляты́ўнаму |
дысіміляты́ўнай |
дысіміляты́ўнаму |
дысіміляты́ўным |
В. |
дысіміляты́ўны (неадуш.) дысіміляты́ўнага (адуш.) |
дысіміляты́ўную |
дысіміляты́ўнае |
дысіміляты́ўныя (неадуш.) дысіміляты́ўных (адуш.) |
Т. |
дысіміляты́ўным |
дысіміляты́ўнай дысіміляты́ўнаю |
дысіміляты́ўным |
дысіміляты́ўнымі |
М. |
дысіміляты́ўным |
дысіміляты́ўнай |
дысіміляты́ўным |
дысіміляты́ўных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.